Region był częścią większego obszaru kontrolowanego przez historyczne plemiona Wyandot i mieszkańców Rady Trzech Pożarów (Ojibwe, Potawatomi i Odawa). Do 1680 r. Francja utworzyła punkty handlowe na tym obszarze, aby wykorzystać lukratywny handel futrami. Odawa przeniosła się z wyspy Manitoulin i Półwyspu Bruce na zaproszenie Francuzów, którzy założyli posterunek handlowy w Fort Detroit, około 60 mil na północ. Ustawili obszar rozciągający się na północno-zachodni Ohio. Na początku 18 wieku Odawa zajmowała obszary wzdłuż większości rzeki Maumee do ujścia. Służyli jako pośrednicy między Francuzami i plemionami położonymi dalej na zachód i północ. Wyandot zajęło centralne Ohio, a Shawnee i Lenape zajęły południowe obszary.

Kiedy miasto Toledo przygotowywało się do wybrukowania ulic, zbadało "dwie prehistoryczne, półkołowe roboty ziemne, przypuszczalnie na magazyny". Jeden z nich znajdował się na skrzyżowaniu ulic Clayton i Oliver na południowym brzegu Swan Creek; drugi był na skrzyżowaniu ulic Fassett i Fort na prawym brzegu rzeki Maumee. Takie roboty ziemne były typowe dla narodów budujących kopce.

19 wiek

Według Charlesa E. Slocum, amerykańskie wojsko zbudowało Fort Industry u ujścia Swan Creek około 1805 roku, jako tymczasową giełdę. Żadne oficjalne raporty nie popierają 19-wiecznej tradycji jej wcześniejszej historii.

Stany Zjednoczone nadal pracowały nad likwidacją roszczeń o grunty wobec rdzennych Amerykanów. W Traktacie z Detroit (1807 r.) cztery wyżej wymienione plemiona przysłały do Stanów Zjednoczonych duży obszar lądowy, który stał się południowo-wschodnim Michigan i północno-zachodnim Ohio, do ujścia rzeki Maumee (gdzie później rozwinął się Toledo). Rezerwy na rzecz Odawy zostały zarezerwowane w północno-zachodnim Ohio na czas określony. Rdzenni Amerykanie podpisali traktat w Detroit w Michigan w dniu 17 listopada 1807 r. z Williamem Hullem, gubernatorem Terytorium Michigan i kierownikiem ds. Indii, jako jedynym przedstawicielem USA

Peter Navarre, faworyt, bohater bitwy nad jeziorem Erie

W ciągu kilku najbliższych lat do tego obszaru wkroczyło więcej osadników europejskich i amerykańskich, ale wielu uciekło podczas wojny w 1812 roku, kiedy to siły brytyjskie zaatakowały ten obszar swoimi indyjskimi sojusznikami. Przesiedlenie rozpoczęło się około 1818 r. po tym, jak syndykat Cincinnati kupił 974-akrową (3,9 km) trasę u ujścia Swan Creek i nazwał ją Port Lawrence, rozwijając ją jako nowoczesny obszar śródmieścia Toledo. Natychmiast na północ od tego, kolejny syndykat założył miasto Wisła, historyczny koniec północy. Te dwa miasta graniczą ze sobą na Cherry Street. Dlatego dzisiejsze ulice po północno-wschodniej stronie ulicy biegną pod nieco innym kątem niż te na południowym zachodzie.

W 1824 roku ustawodawca stanowy Ohio zezwolił na budowę Kanału Miami i Erie, a w 1833 roku na przedłużenie Kanału Wabash i Erie. Celem kanału było połączenie miasta Cincinnati z jeziorem Erie w celu transportu wody na rynki wschodnie, w tym do Nowego Jorku poprzez Kanał Erie i rzekę Hudson. W tamtym czasie nie budowano autostrad w państwie i bardzo trudno było dotrzeć do większych rynków produkowanych lokalnie na wschód od Gór Appalachijskich. Na etapie planowania kanału wiele małych miast położonych wzdłuż północnych wybrzeży Maumee poważnie rywalizowało o to, by stać się końcowym punktem kanału, wiedząc, że nada im to dochodowy status. Miasta Port Lawrence i Vistula połączyły się w 1833 r., aby lepiej konkurować z nadgórskimi miastami Waterville i Maumee.

Mieszkańcy tej osady połączyli nazwę Toledo:

"ale powód tego wyboru jest pochowany w wielu legendach. Przypomina się, że Washington Irving, który podróżował wówczas w Hiszpanii, zaproponował nazwisko swojemu bratu, mieszkańcowi. to wyjaśnienie pomija fakt, że Irving wrócił do Stanów Zjednoczonych w 1832 r. Inni przyznają zaszczyt dwóm Stickneyom, synowi majora, który po cichu policzył swoich synów i nazwał swoje córki po stanach. Najpopularniejsza wersja przypisuje nazwę Willard J. Daniels, kupiec, który podobno zasugerował Toledo, ponieważ "łatwo to wymówić, jest przyjemny w dźwięku, a na kontynencie amerykańskim nie ma innego miasta o tej nazwie".

Pomimo wysiłków Toledo, kanał zbudował końcowy koniec na Manhattanie, półtora mili (800 m) na północ od Toledo, ponieważ był bliżej jeziora Erie. W ramach kompromisu państwo postawiło dwa boki przed końcem, jeden w Toledo w Swan Creek i drugi w Maumee, około 10 mil na południowy zachód.

Wśród licznych traktatów zawartych między Ottawą a Stanami Zjednoczonymi znalazły się dwa podpisy w tej dziedzinie: w Zatoce Miami (Maumee) w 1831 r. i Maumee w Ohio, w 1833 r. Działania te należały do amerykańskich zakupów lub wymiany gruntów w celu dokonania indyjskiego usunięcia Ottawy z obszarów poszukiwanych dla osiedli europejsko-amerykańskich. Ostatni Odawa opuścił ten obszar dopiero w 1839 roku, kiedy Ottokee, wnuk Pontiac, prowadził swój zespół z wioski u ujścia rzeki Maumee do indyjskiego terytorium w Kansas.

Widok Toledo z lotu ptaka narysowany w 1870 r.

Niemal bezkrwawy konflikt między Ohio a terytorium Michigan, zwany wojną Toledo (1835-1836), "walczył" o wąski pas ziemi od granicy z Indianą do jeziora Erie, teraz zawierający miasto i przedmieścia Sylvania i Oregon w Ohio. Pas o szerokości od pięciu do ośmiu mil (13 km) został zgłoszony zarówno przez stan Ohio, jak i terytorium Michigan z powodu sprzecznych przepisów dotyczących lokalizacji linii stanowej Ohio-Michigan. Milicje z obu państw zostały wysłane na granicę, ale nigdy nie były zaangażowane. Jedynym ofiarą konfliktu był zastępca szeryfa Michigana, dźgnięty nożem w nogę przez Two Stickney w czasie aresztowania starszego brata, One Stickney'a, i utrata dwóch koni, dwóch świń i kilku kurcząt ukradzionych z farmy Ohio przez zaginionych członków milicji Michigan. Major Benjamin Franklin Stickney, ojciec One and Two Stickney, odegrał zasadniczą rolę w zmuszaniu Kongresu do rządzenia na korzyść Ohio, który zdobył Toledo. Ostatecznie stan Ohio otrzymał ziemię po tym, jak stan Michigan otrzymał w zamian większą część Półwyspu Górnego. Stickney Avenue w Toledo jest nazwany majorem Stickneyem.

Pocztówka Toledo w 1876

Toledo rozwijało się bardzo powoli w ciągu pierwszych dwóch dekad osiedli. Pierwsza partia została sprzedana w 1833 r. w części miasta Port Lawrence. W 1835 r. miała 1 205 osób, a pięć lat później zdobyła jeszcze siedem osób. Settlers szybko przechodził przez Toledo, a w latach 1833-1836 własność ziemi zmieniała się tak wiele razy, że żadna z pierwotnych partii nie pozostała w mieście. Kanał i jego wejście do bocznego cięcia Toledo zostały ukończone w 1843 r. Wkrótce po uruchomieniu kanału, nowe łodzie kanałowe stały się zbyt duże, aby wykorzystać płytkie wody na końcu Manhattanu. Więcej łodzi zaczęło używać bocznika Swan Creek niż oficjalnego terminusa, szybko wyrzucając magazyny na Manhattanie z targu i spiesząc się, by przenieść biznes do Toledo. Większość mieszkańców Manhattanu wyprowadziła się do 1844 roku.

Mapa planowania międzystanowego Toledo 1955

W spisie powszechnym z 1850 r. odnotowano, że Toledo ma 3 829 mieszkańców i Manhattan 541. Spis z 1860 r. pokazuje Toledo z 13.768 mieszkańców i Manhattan z 788. Podczas gdy miasta były oddalone tylko o kilometr, w ciągu dziesięciu lat Toledo wzrósł o 359%. Wzrost Manhattanu był na małej bazie i nigdy nie rywalizował, biorąc pod uwagę wady jego mniejszego ujścia kanałowego. Do lat 1880. Toledo rozszerzył się na puste ulice Manhattanu i Tremainsville, małe miasto na zachód.

W ostatniej połowie 19 wieku koleje zaczęły powoli zastępować kanały jako główną formę transportu. Były szybsze i miały większą pojemność. Toledo wkrótce stało się centrum kilku przedsiębiorstw kolejowych i punktem zapalnym dla takich sektorów przemysłu, jak producenci mebli, producenci samochodów, browary, producenci szkła i inne. Do tego obszaru przybyła duża populacja imigrantów.

Toledo c. 1905

20 wiek

W latach 1920. Toledo osiągnęło jeden z najwyższych wskaźników wzrostu przemysłu w Stanach Zjednoczonych.

Toledo nadal rozwijało się w społeczeństwie i przemyśle, ale ze względu na swoją zależność od produkcji miasto zostało ciężko dotknięte przez Wielki Kryzys. Wiele dużych projektów WPA powstało w celu ponownego zatrudnienia obywateli w latach 1930. Niektóre z nich obejmują amfiteatr i akwarium w Zoo w Toledo oraz poważne rozszerzenie Muzeum Sztuki w Toledo.

Pocztówka Toledo w erze depresji

Powojenny boom pracy i wielka migracja spowodowały, że tysiące Amerykanów afrykańskich przybyło do Toledo, aby pracować w przemyśle, gdzie wcześniej im odmawiano. Ze względu na rudnowanie wielu z nich osiedlało się wzdłuż ulicy Dorr, która w latach 1950. i 60. była połączona z kwitnącymi, czarnymi firmami i domami. Desegregacja, nieudany projekt odnowy miast i budowa I-75 wyparły tych mieszkańców i pozostawiły w tyle zmagającą się wspólnotę o minimalnych zasobach, nawet gdy wyciągnęła bardziej ugruntowanych, średniej klasy ludzi, Białych i Czarnych, z centrów miast w celu uzyskania nowych mieszkań. Miasto odbiło się, ale spadek produkcji amerykańskiej w drugiej połowie 20 wieku w czasie restrukturyzacji przemysłowej kosztował wiele miejsc pracy.

Do lat 1980. Toledo miał kryzys ekonomiczny. Zniszczenie wielu budynków w centrum miasta, wraz z kilkoma upadłymi przedsięwzięciami biznesowymi w zakresie mieszkań w centrum, doprowadziło do problemu bogactwa na odwrót miejsko-przedmieść, występującego często w małych miastach, gdzie ziemia jest do zaoszczędzenia.

21 wiek

W 2018 r. spółka Cleveland-Cliff, Inc. zainwestowała 700 mln USD w lokalizację East Toledo jako miejsce budowy nowej fabryki żelaza z brykietami na gorąco, przeznaczonej do modernizacji przemysłu stalowego. Zakłady mają stworzyć ponad 1200 miejsc pracy i zostaną ukończone w 2020 r.

Obywatele Toledo podjęli kilka inicjatyw mających na celu poprawę krajobrazu miast poprzez miejskie ogrodnictwo i rewitalizację ich społeczności. Lokalni artyści, wspierani przez organizacje takie jak Komisja Sztuki Wielkiego Toledo i Rada Sztuki Ohio, wnieśli wkład w szereg murali i prac pięknościowych, które zastąpią długoletnią plagę. Wiele zabytkowych budynków w centrum, takich jak Oliver House i Standart Lofts, zostało odnowionych w restauracjach, kondominiach, biurach i galeriach sztuki.

Toledo znajduje się na 41°39′56″N 83°34′31″W / 41,66556°N 83,57528°W / 41,66556; -83.57528 (41.665682, -83.575337). Łączny obszar miasta wynosi 84,12 mili kwadratowych (217,87 km²), z czego 80,69 mili kwadratowych (208,9 km²) to ląd, a 3,43 mili kwadratowych (8,8 km²) to woda.

Miasto leży nad rzeką Maumee, u ujścia na południowym końcu zatoki Maumee, najdalej na zachód ujścia jeziora Erie. Miasto jest położone na północ od tego, co było Wielkim Czarnym Bagnem, co doprowadziło do powstania kolejnego pseudonimu, Żabego Miasta. Toledo znajduje się w granicach piaszczystej sawanny dębowej zwanej Openings Region Dębu, ważnym miejscu ekologicznym, które kiedyś składało się z ponad 300 mil kwadratowych (780 km²).

Toledo znajduje się w odległości 250 mil (400 km) drogi od siedmiu obszarów metra, w których populacja wynosi ponad dwa miliony osób; to Detroit, Cleveland, Columbus, Cincinnati, Pittsburgh, Indianapolis i Chicago.

Klimat

Toledo, podobnie jak w przypadku wielu regionów Wielkich Jezior, ma wilgotny klimat kontynentalny (Köppen Dfa), charakteryzujący się czterema odmiennymi porami roku. Jezioro Erie łagodzi nieco klimat, zwłaszcza późną wiosną i jesienią, kiedy różnice temperatury powietrza i wody są maksymalne. Efekt ten jest jednak osłabiony w zimie, ponieważ jezioro Erie (w przeciwieństwie do innych Wielkich Jezior) zazwyczaj zamarza, w połączeniu z dominującymi wiatrami, które często są zachodnie. Latem wiatry na południu i zachód nad jeziorem przynoszą ciepło i wilgoć do miasta.

Lata są bardzo ciepłe i wilgotne, a w lipcu średnio 73.5 °F (23.1 °C) i temperatury 90 °F (32 °C) lub więcej są widoczne w 16.5 dniu. Zimy są zimne i nieco śnieżne, ze średnią temperaturą w styczniu 25.5 °F (-3.6 °C) i niższą lub niższą o 0 °F (-18 °C) w 6.2 nocy. Miesiące wiosenne są zazwyczaj najwilgotniejszym okresem roku, chociaż opady występują często przez cały rok. Listopad i grudzień mogą być bardzo pochmurne, ale styczeń i luty zwykle czyściły się po zamarznięciu jeziora. Lipiec jest najsłoneczniejszym miesiącem. Około 37 cali (94 cm) śniegu spada rocznie, znacznie mniej niż miasta Pas Śnieżny, z powodu dominującego kierunku wiatru. Maksymalne temperatury wahały się od -20 °F (-29 °C) w dniu 21 stycznia 1984 r. do 105 °F (41 °C) w dniu 14 lipca 1936 r.

Linia pochyła Toledo w centrum od rzeki Maumee

Dzielnice i przedmieścia

Obszar Metropolitalny Toledo

Old West End to historyczna dzielnica wiktoriańskich, artystycznych i rzemieślniczych oraz innych domów w stylu Edwardiana. Dzielnica historyczna jest wymieniona w Krajowym Rejestrze Miejsc Historycznych.

Według US Census Bureau obszar metropolitalny Toledo obejmuje cztery hrabstwa Ohio i jeden hrabstwo Michigan, które łączy się z innymi obszarami i hrabstwami mikropolitalnymi dla połączonego obszaru statystycznego. Niektóre z tego, co obecnie uważa się za przedmieścia w Ohio, obejmują: Bowling Green, Holland, Lake Township, Maumee, Millbury, Monclova Township, Northwood, Oregon, Ottawa Hills, Perrysburg, Rossford, Springfield Township, Sylvania, Walbridge, Waterville, Whitehouse i Washington Township. Gmina Bedford, Michigan, w tym społeczności Lambertville, Michigan, Temperance, Michigan i Erie Township, Michigan są przedmieściami Toledo Michigan, tuż nad miastem nad linią stanową w hrabstwie Monroe.

Mapa rozkładu rasowego w Toledo, 2010 U.S. Census. Każda kropka to 25 osób: Biały, czarny, azjatycki, hiszpański lub latynoski jakiejkolwiek rasy lub inny (żółty)

Od 2010 r. w samym mieście liczyła się 287 128 mieszkańców. Jest to główne miasto w obszarze statystycznym Toledo Metropolitan, które liczyło 651 429 mieszkańców i było szóstym co do wielkości obszarem metropolitalnym w stanie Ohio, za Cleveland, Columbus, Cincinnati, Dayton i Akron. Większy łączony obszar statystyczny Toledo-Fremont liczył 712 373 mieszkańców. Według Rady Rządów Metropolity Toledo, region Toledo/Northwest Ohio 10 hrabstw ma ponad 1 milionów mieszkańców.

Amerykańskie Biuro Spisu Spisowego oszacowało, że populacja Toledo wynosi 297 806 w 2006 r. i 295 029 w 2007 r. W odpowiedzi na odwołanie wniesione przez miasto Toledo szacunki Urzędu Spisu Spisowego z lipca 2007 r. zostały skorygowane do 316,851, czyli nieco więcej niż w 2000 r., co stanowiłoby pierwszy przyrost ludności w mieście w ciągu 40 lat. Jednak dane z 2010 r. dotyczące spisu powszechnego opublikowane w marcu 2011 r. pokazały, że liczba ludności od 1 kwietnia 2010 r. wynosiła 287 208, co wskazuje na 25% spadek liczby ludności od jej zenitu w 1970 r.

Spis powszechny w 2010 r.

Na podstawie spisu powszechnego z 2010 r. w mieście mieszkało 287 208 osób, 119 730 gospodarstw domowych i 68 364 rodzin. Gęstość zaludnienia wynosiła 3 559,4 mieszkańca na kilometr kwadratowy (1 374,3/km²). Było 138 039 mieszkań o średniej gęstości 1 710,7 na kilometr kwadratowy (660,5/km²). Na tle rasowym w mieście panował 64,8% Biały, 27,2% Amerykanin afrykańskich, 0,4% Amerykanów pochodzenia tubylczego, 1,1% Azjatów, 2,6% innych ras i 3,9% z dwóch lub więcej ras. Latynos lub Latynos stanowiły 7,4% populacji (większość to Meksykańska Ameryka na poziomie 5,1%) Nielatynoskie Białe stanowiły 61,4% populacji w 2010 r., w porównaniu z 84% w 1970 r.

W 119 730 gospodarstwach domowych, z których 30,4% miało dzieci poniżej 18 roku życia, 31,6% było małżeństwami żyjącymi razem, 19,9% miało gospodarstwo domowe bez męża, 5,7% miało gospodarstwo domowe bez żony, a 42,9% nie było rodzinami. 34,8% wszystkich gospodarstw domowych stanowiły osoby indywidualne, a 10,7% osób mieszkało samotnie w wieku 65 lat lub starszym. Średni rozmiar gospodarstwa domowego wynosił 2,33, a średni rozmiar rodziny wynosił 3,01. W sumie w mieście było 139 871 mieszkań, z czego 10 946 (9,8%) było wolnych.

Mediana wieku w mieście wynosiła 34,2 roku. 24% mieszkańców miało mniej niż 18 lat; 12,8% stanowiły osoby w wieku od 18 do 24 lat; 26,3% w latach 25-44; 24,8% w latach 45-64; a 12,1% miało 65 lat lub więcej. Podział na płeć w mieście wynosił 48,4% mężczyzn i 51,6% kobiet.

Spis powszechny w 2000 r.

Na podstawie spisu powszechnego z 2000 r. w mieście mieszkało 313 619 osób i 77 355 rodzin. Gęstość zaludnienia wynosiła 3 890,2 osób na kilometr kwadratowy (1 502,0/km²). Było 139 871 mieszkań o średniej gęstości 1 734,9 na kilometr kwadratowy (669,9/km²). Populacja rasowa miasta to 70,2% Biała, 23,5% Afroamerykańska, 0,3% rdzenna Ameryka, 1,0% Azjatka, 0,0% Wyspy Pacyfiku, 2,3% z innych ras i 2,6% z dwóch lub więcej ras. Latynos lub Latynos w 2000 r. stanowiły 5,5% populacji. Najczęściej wymienianymi przodkami były niemiecki (23,4%), irlandzki (10,8%), polski (10,1%), angielski (6,0%), amerykański (3,9%), włoski (3,0%), węgierski (2,0%), holenderski (1,4%) i arabski (1,2%).

W 2000 r. w Toledo mieszkało 128 925 gospodarstw domowych, z czego 29,8% miało dzieci poniżej 18 roku życia, 38,2% było małżeństwami żyjącymi razem, 17,2% miało gospodarstwo domowe bez męża, a 40,0% nie było rodzinami. 32,8% wszystkich gospodarstw domowych stanowiły osoby indywidualne, a 11,0% osób mieszkało samotnie w wieku 65 lat lub starszym. Średni rozmiar gospodarstwa domowego wynosił 2,38, a średni rozmiar rodziny wynosił 3,04.

W mieście populacja została rozłożona: 26,2% w wieku poniżej 18 lat, 11,0% w wieku od 18 do 24 lat, 29,8% w wieku od 25 do 44 lat, 19,8% w wieku od 45 do 64 lat oraz 13,1% w wieku 65 lat i starszych. Mediana wieku wynosiła 33 lat. Na każde 100 samic było 97,9 samca. Na każde 100 samic w wieku 18 lat i więcej było 97,7 samca.

Mediana dochodu gospodarstwa domowego w mieście wynosiła 32 546 dolarów, a średni dochód dla rodziny wynosił 41 175 dolarów. Mężczyźni mieli średni dochód w wysokości 35,407 USD w porównaniu do 25,023 USD w przypadku kobiet. Dochód na mieszkańca dla miasta wynosił 17 388 dolarów. Około 14,2% rodzin i 17,9% ludności znajdowało się poniżej progu ubóstwa, w tym 25,9% osób poniżej 18 roku życia i 10,4% osób powyżej 65 roku życia.

Zbrodnia

W 2018 r. miasto znalazło się na 43. miejscu wśród 100 najbardziej niebezpiecznych miast w Ameryce.

W drugiej dekadzie 21 wieku, miasto osiągnęło stopniowy szczyt przestępczości z użyciem przemocy. W 2010 r. łącznie doszło do 3.272 włamań, 511 rabunków, 753 napadów, 25 zabójstw, a także 574 kradzieży pojazdów mechanicznych, z których wtedy zmalała populacja 287.208. W 2011 r. doszło do 1.562 napaści, 30 zabójstw, 1.152 napadów, 8.366 włamań i 1.465 przypadków kradzieży pojazdów mechanicznych. W 2012 r. doszło do łącznie 39 morderstw, 2 015 napadów z napadami, 6 739 włamań i 1 334 przypadków kradzieży pojazdów mechanicznych. W 2013 roku spadł wskaźnik przestępczości. Według grupy zadaniowej rządu stanowego Toledo jest czwartym co do wielkości miejscem rekrutacji do handlu ludźmi w USA.

Najwyższym budynkiem w Toledo jest siedziba piątego banku w Ohio.

PNC Bank Building, dawniej Ohio Bank Building. Zbudowany w 1932 roku, jest 3. najwyższym w Toledo.

Przed rewolucją przemysłową Toledo było ważnym miastem portowym na Wielkich Jeziorach. Wraz z nadejściem samochodu miasto stało się najbardziej znane z produkcji przemysłowej. Zarówno General Motors, jak i Chrysler miały fabryki w metropolitalnym Toledo, a produkcja samochodów była ważna przynajmniej od momentu rozpoczęcia produkcji przez Kirka samochodów, które zaczęły działać na początku 20 wieku. Największym pracodawcą w Toledo był Jeep przez większość 20 wieku. Od końca 20 wieku restrukturyzacja przemysłowa zmniejszyła liczbę dobrze płatnych miejsc pracy.

Uniwersytet w Toledo ma wpływowy wpływ na miasto, przyczyniając się do uznania opieki zdrowotnej za największego pracodawcę w mieście. W obszarze metra znajdują się cztery firmy z serii Fortune 500: Dana Holding Corporation, Owens Corning, The Andersons i Owens Illinois. ProMedica to firma z siedzibą w Toledo w Fortune 1000. Jednym SeaGate jest siedziba piątego trzeciego banku w Northwest Ohio.

Przemysł szklany

Toledo znane jest jako Glass City z uwagi na długą historię produkcji szkła, w tym okien, butelek, szyb przednich, materiałów budowlanych i sztuki szklanej, z których Muzeum Sztuki Toledo posiada dużą kolekcję. Kilka dużych firm produkujących szkło ma swoje korzenie. Owens-Illinois, Owens Corning, Libbey Incorporated, Pilkington Ameryka Północna (dawniej Libbey-Owens-Ford) i Therma-Tru od dawna stanowią podstawę gospodarki Toledo. Inne odgałęzienia i spinoff tych firm również nadal odgrywają ważną rolę w gospodarce Toledo. Dwa zakłady fiberglass giant Johns Manville w metrze zostały pierwotnie zbudowane przez spółkę zależną Libbey-Owens-Ford.

Przemysł motoryzacyjny

Siedzibą kilku przedsiębiorstw związanych z motoryzacją w Fortune 500 była Toledo, w tym Electric AutoLite, Sheller-Globe Corporation, Champion Spark Plug, Questor i Dana Holding Corporation. Tylko ten ostatni nadal działa jako niezależny podmiot.

Faurecia Exhaust Systems, spółka zależna Faurecia SA od francuskiej spółki Faurecia, ma 2 miliardów dolarów, jest w Toledo.

Toledo jest siedzibą Jeep i posiada dwa zakłady produkcyjne nazwane Toledo Complex, jeden w mieście i jeden w podmiejskim Perrysburgu. W czasie II wojny światowej przemysł miejski produkował ważne produkty dla wojska, szczególnie dla Jeepa Willys. Willys-Overland był głównym autokarem, który miał siedzibę w Toledo do 1953 roku.

Restrukturyzacja przemysłowa i utrata miejsc pracy spowodowały, że miasto przyjęło nowe strategie na rzecz utrzymania przedsiębiorstw przemysłowych. Zaoferowała ulgi podatkowe dla DaimlerChrysler w celu rozbudowy zakładu jeep. W 2001 r. przeciwko Toledo wniesiono pozew przeciwko podatnikowi, który zakwestionował konstytucyjność tej skargi. W 2006 r. miasto wygrało sprawę jednogłośnie orzekając w Sądzie Najwyższym USA w DaimlerChrysler Corp. przeciwko Cuno.

Spółka General Motors prowadzi również instalację przesyłową w Toledo od 1916 r. Produkuje i montuje sześcioobrotowe i ośmioobrotowe napędy na tylnych kołach GM oraz półobrotowe przekładnie na przednie koła, które są stosowane w wielu pojazdach GM.

Przemysł ekologiczny

Wierząc w historię Rust Belt, w latach 2000-tych miasto odnotowało wzrost "zielonych miejsc pracy" związanych z energią słoneczną. Uniwersytet Toledo i Uniwersytet Stanowy Bowling Green otrzymały granty Ohio na badania nad energią słoneczną. Xunlight i First Solar otworzyły rośliny w Toledo i okolicy. W maju 2019 r. Hodowle Bilansu rozpoczęły działalność w krytym gospodarstwie wodnym o powierzchni 8 168 stóp kwadratowych w centrum Toledo.

Sztuki piękne i widowiskowe

Grecka fasada ożywienia przy wejściu na ulicę Monroe, Muzeum Sztuki w Toledo

Toledo jest domem dla wielu klasycznych instytucji artystycznych, w tym The Toledo Opera, The Toledo Symphony Orchestra, Toledo Jazz Orchestra i Toledo Ballet. Miasto jest również domem dla kilku teatrów i instytucji zajmujących się sztuką widowiskową, w tym teatru Stranahan, teatru walentynkowego, teatru repertuaru Toledo, Centrum Sztuki Collingwood i teatru Ohio.

Muzeum Sztuki Toledo znajduje się w greckim budynku Odrodzenia w dzielnicy Old West End w mieście. Peristyle to sala koncertowa w stylu greckiego ożywienia w East Wing; jest to dom orkiestry symfonicznej Toledo, która jest gospodarzem wielu międzynarodowych orkiestr. Ośrodek Sztuki Wizualnej w Muzeum został zaprojektowany przez Franka Gehry'ego i otwarty w 21 wieku. Ponadto w sierpniu 2006 r. otwarto nowy szklany pawilon muzeum na drugiej stronie ulicy Monroe. Toledo był pierwszym miastem w Ohio, które przyjęło program One Percent for Art i w związku z tym szczyci się wieloma przykładami sztuki publicznej, na wolnym powietrzu. Powstało wiele wycieczek, które miały na celu zbadanie tych dzieł, takich jak wielkie rzeźby, struktury środowiskowe i murale ponad 40 artystów, takich jak Alice Adams, Pierre Clerk, Dale Eldred, Penelope Jencks, Hans De Van De Bovenkamp, Jerry Peart i Athena Tacha.

Muzyka

Toledo ma bogatą historię muzyki, sięgającą czasów chwały od początku do połowy 20 wieku jako raju jazzowego. W tym czasie Toledo produkował lub pielęgnował takie legendy jazzowe jak Art Tatum, Jon Hendricks, trombonista Jimmy Harrison, pianista Claude Black, gitarzysta Arv Garrison, pianista Johnny O’Neal i wiele innych. Później jazz greats z Toledo to m.in. Stanley Cowell, Larry Fuller, Bern Nix i Jean Holden.

Inni znani śpiewacy i muzycy z korzeniami Toledo to Teresa Brewer, Tom Scholz, Anita Baker, Shirley Murdock, amerykański biegacz Idol Crystal Bowersox, The Rance Allen Group, Lyfe Jennings i Weezer wspomagający Scotta Shrinera.

W kulturze popularnej

Telewizyjny pokaz hitów, M*A*S*H, zaprezentował aktora i miejscowego Toledo Jamie Farr jako kapral Maxwell Klinger, również rodzimego Toledo, który podzielił się wieloma miejscowymi odniesieniami w programie, sprawiając, że mało ligowa drużyna baseballu Toledo Mud Hens i gorący pies jadący Tony Packo Cafe słyną na całym świecie.

Pieśń "Lucille" o zabójstwie Kenny'ego Rogersa 1977 została napisana przez Hala Bynuma i zainspirowana jego wycieczką do Toledo w 1975 roku.

Toledo jest wspomniany w piosence "Our Song" autorstwa Yes z ich 1983 albumu 90125. Według Tak perkusisty Alana White'a, Toledo był szczególnie pamiętny w przypadku swelacyjnie gorącego pokazu z 1977 r., jaki grupa zrobiła w Toledo Sports Arena.

Sezon 1 odcinek serialu Warner Bros Supernatural zatytułowany "Krwawa Mary" został ustawiony w Toledo.

Popularne określenie "Święty Toledo" uważa się pierwotnie za odniesienie do miejskiej gamy wzorów kościołów wielkiego miasta od misji gotyckiej, renesansowej i hiszpańskiej. Jest też wiele innych teorii.

Toledo jest sceną dla komedii telewizyjnej 2010 Melissa & Joey, z pierwszą postacią jako radną miasta.

Inne filmy i programy telewizyjne ustawione w fikcyjnej wersji Toledo obejmują A.P. Bio, Feed and Kiss Toledo Do do widzenia. Pojazd Tony Curtis, Johnny Dark został zastrzelony w Toledo.

John Denver nagrał "sobotnią noc w Toledo w Ohio", skomponowany przez Randy'ego Sparksa. Napisał go w 1967 po przyjeździe do Toledo ze swoją grupą i nie znalazł nocnego życia o 10.00. Po tym jak Denver wykonał piosenkę na The Tonight Show, mieszkańcy Toledo sprzeciwili się. W odpowiedzi, Ojcowie Miasta nagrali piosenkę zatytułowaną "Jesteśmy silni dla Toledo". Ostatecznie kontrowersje wzbudziły takie kontrowersje, że wkrótce potem John Denver odwołał koncert w Toledo. Ale kiedy wrócił na koncert 1980, zestawił rekord frekwencji na wystawie w Centennial Hall i zaśpiewał piosenkę za aprobatą tłumu.

Wyszukiwanie piątego trzeciego pola

Centrum Huntingtona

• Auto Racing - Toledo Speedway to lokalny tor wyścigów samochodowych, który oferuje m.in. wyścigi samochodowe i koncerty. Automobile Racing Club of America (ARCA) ma swoją siedzibę w Toledo.
• Baseball - Toledo Mud Hens to jedna z najstarszych drużyn Mniejszej Ligi Baseball, po raz pierwszy w 1896 roku. Grają w piątym trzecim polu, które ukończono w 2002 roku. Wygrali jeden tytuł Amerykańskiego Stowarzyszenia i trzy tytuły Międzynarodowej Ligi. Błotne Kury są spółką należącą do MLB Detroit Tigers.
• Boks - Jack Dempsey wygrał mistrzostwa świata w boksie wagi ciężkiej z Jess Willard 4 lipca 1919 roku.
• Golf - Inverness Club to klub golfowy w Toledo. Znany jest on z sześciu głównych wydarzeń USGA, ostatnio mistrzostw PGA 1993. U.S. Senior Open odbyło się tam w 2003 i 2011 roku. Highland Meadows Golf Club jest domem dla LPGA Marathon Classic w pobliskim przedmieściach Sylwanii od 1984 r. (rocznie z wyjątkiem 1986 i 2011 r.).
• Hockey - Toledo Walleye to zespół hokejowy ECHL, który rozpoczął grę w Huntington Center w 2009 roku. Walleye jest filią Grand Rapids Griffins z Amerykańskiej Ligi Hokejowej i Detroit Red Wings z NHL. Toledo ma bogatą historię hokeja, która obejmuje 11 mistrzostw między czterema zespołami w Międzynarodowej Lidze Hokejowej i ECHL.
• Piłka nożna - Toledo Reign to kobieca, kontaktowa drużyna piłkarska w Women's Football Alliance. Powołany w 2003 roku, Reign gra w regularne gry sezonowe od kwietnia do czerwca. Toledo Crush of the Legends Football League grał w Huntington Center w 2014 roku po przeniesieniu z Cleveland, gdzie grał w latach 2011-2013. Toledo Maroons grał w Ohio League w latach 1902-1921 i NFL w latach 1922-1923, a następnie przeniósł się do Kenosha w Wisconsin.
• Roller Derby - The Glass City Rollers jest członkiem Stowarzyszenia Kobiet w Płaskim Torze Derby. Liga została utworzona w 2007 r. i w 2012 r. została pełnoprawnym członkiem WFTDA. Ich wyścigi odbywają się w Międzynarodowym Klubie Bokserskim na przedmieściach Oregonu.
• Piłka nożna - założona w 2017 r., Toledo Villa FC jest półprofesjonalnym zespołem piłkarskim z siedzibą w Toledo, OH. Zespół gra w National Premier Soccer League (NPSL). Klub jest zaangażowany w realizację swojej wizji umieszczenia najlepszego produktu na boisku, rozwinięcia graczy, którzy są zaangażowani w podtrzymywanie tradycji gry, zainspirowania młodych sportowców do przyszłości gry i zapewnienia modelowego biznesu, który pozytywnie wpływa na społeczność.
• Wrestling - Toledo można nazwać z dumą "Stolicą Zapasową Świata", ponieważ miasto było gospodarzem kongresu Międzynarodowej Federacji Związanych Zapasów (FILA) w 1966 r., dwóch edycji Mistrzostw Świata (zarówno w stylu wolnym, jak i w stylu grecko-rzymskim), siedemnastu edycji Mistrzostw Świata w Zapasach Freestyle Wrestling oraz licznych międzynarodowych duali na polu Toledo Dom i Centennial Hall.

Most dla pieszych w Zoo w Toledo

• Zoo w Toledo było pierwszym zoo, które prezentowało wystawę w stylu hippoquarium. W 2014 r. został zaliczony do zoo #1 w kraju przez USA Today.
• Muzeum Narodowe Wielkich Jezior (NMGL) znajduje się w dystrykcie Marina, w dół od centrum Toledo.
• W sąsiedztwie NMGL, pułkownik James M. Schoonmaker jest dawnym frachtowcem jeziora Cleveland-Cliffs otwartym dla publiczności jako muzeum. W rzece Maumee statek został niedawno przemalowany w oryginalnych kolorach floty pieca Shenango, a 1 lipca 2011 r. został poddany rechrystalizacji pod jej pierwotnym nazwiskiem.
• R. A. Stranahan Arboretum to 47-akrowy (190000 m²) arboretum utrzymywany przez Uniwersytet w Toledo.
• Kawiarnia Tony Packo znajduje się w węgierskiej dzielnicy po wschodniej stronie Toledo znanej jako Birmingham; ma setki bułeczek z hot dogami podpisanych przez gwiazdy.
• System Toledo Metroparks obejmuje ponad 12.000 akrów (49 ^km2) ziemi i obejmuje szlak rowerowy University/Parks oraz Ogród Botaniczny Toledo.
• 15 stycznia 1936 roku w Toledo zbudowano pierwszy budynek całkowicie pokryty szkłem. Był to budynek dla Owens-Illinois Glass Company, który był kamieniem milowym w architekturze reprezentatywnej dla międzynarodowego stylu architektury, który wówczas zyskywał coraz większą popularność w USA.
• Muzeum nauki praktycznej w stacji wyobraźni (wcześniej COSI Toledo) znajduje się w centrum miasta.
• Biblioteka publiczna w hrabstwie Toledo Lucas została oceniona na 4-gwiazdkowy rok 2009 przez Library Journal, a jest szóstą wśród największych bibliotek wydatków w Stanach Zjednoczonych.
• Toledo ma Szlak Bike and Walking, który wynosi 6,3 mili (10,1 km). Ten szlak przebiega na północny zachód od Uniwersytetu w Toledo do Sylwanii w Ohio.
• Hollywood Casino Toledo zostało otwarte 29 maja 2012.

Uczelnie i uniwersytety

Te uczelnie prowadzą kampusy w Toledo:

• Uniwersytet w Toledo
• Uniwersytet w Toledo College of Medicine and Life Sciences
• College Davisa
• Mercy College of Ohio
• Owens Community College (Gmina Perrysburg)
• Toledo Academy of Beauty
• Toledo Professional Skills Institute
• Uniwersytet w Herzing
• Uniwersytet Tiffin (Toledo Campus)
• Toledo Career Institute

Szkoły podstawowe i średnie

Szkoły publiczne Toledo prowadzą szkoły publiczne w większości obszarów miejskich, wraz z dystryktem Szkoły Lokalnej w Waszyngtonie w północnym Toledo. Toledo jest również domem dla kilku publicznych szkół czarterowych, w tym dwóch szkół Imagine Schools. Ponadto na obszarze Toledo obecnych jest kilka prywatnych i pozaszkolnych szkół podstawowych i średnich. Diecezja Toledo prowadzi rzymskokatolickie szkoły podstawowe i średnie w 19 hrabstwach w Northwest Ohio, w tym w hrabstwie Lucas i na obszarze Toledo. Do godnych uwagi prywatnych szkół średnich w Toledo należą:

• Szkoła wiejska w dolinie Maumee
• Szkoła Główna Katolicka
• Szkoła średnia św. Franciszka w Salesie
• Szkoła i Akademia im. św. Jana w Jezuicie
• Akademia Notre Dame
• Akademia Świętego Ursula (Ottawa Hills)
• Liceum Katolickie Kardynał Stritch (Oregon)
• Toledo Christian Schools
• Emanuel Christian School

Na rynku mediów w jedenastym hrabstwie Northwest Ohio/Toledo/Fremont mieszka ponad 1 milionów mieszkańców. Ostrze, gazeta codzienna założona w 1835 roku, jest główną gazetą w Toledo. Na pierwszej stronie napisano, że jest to "Jedna z największych amerykańskich gazet". Tydzień sztuki i rozrywki w mieście to Toledo City Paper. W dniach 2005-2015 marca opublikowano tygodnik Toledo Free Press, który koncentrował się na wiadomościach i sporcie. Inne weekendy obejmują West Toledo Herald, El Tiempo, La Prensa, Sojournal's Truth i Toledo Journal. Toledo Tales zapewnia satyrę i parodię życia w Glass City. The Toledo Journal jest gazetą należącą do Ameryki. Jest on publikowany co tydzień i zwykle skupia się na kwestiach afrykańsko-amerykańskich.

Osiem stacji telewizyjnych jest w Toledo. Są to: 11 WTOL - CBS, 13 WTVG - ABC, 13.2 - WTVG - CW, 24 WNWO-TV - NBC, 30 WGTE-TV - PBS, 36 WUPW - Fox, 38 W38DH - HSN, 40 WLMB - Kanał Kowboja i 48 (Tylko nadpowietrzny) i 58 (Tylko kablowy, na "Mój 58" moniker) WMNT-CD - Informacje. 27 WBGU - PBS in Bowling Green jest również widoczna. Toledoanie mogą również oglądać sąsiadujące stacje targowe Detroit i Ann Arbor, zarówno na antenie, jak i na kablach. W Toledo jest też czternaście stacji radiowych.

Transport

Główne autostrady

Szklana Rowka Weteranów

Most Anthony'ego Wayne'a

Trzy główne autostrady międzystanowe biegną przez Toledo. Interstate 75 (I-75) podróżuje na północ-południe i zapewnia bezpośrednią trasę do Detroit i Cincinnati. Ohio Turnpike prowadzi ruch na wschód-zachód na I-80/90. Turnpike obsługuje Toledo przez wyjścia 52, 59, 64, 71 i 81. Turnpike łączy Toledo z Chicago na zachodzie i Cleveland na wschodzie.

Ponadto w tym obszarze znajdują się dwie pomocnicze autostrady międzystanowe. Interstate 475 jest 20-milowym obejściem, które rozpoczyna się w Perrysburgu i kończy w zachodnim Toledo, spotykając się na obu końcach I-75. Jest on przyporządkowany do USA 23 przez pierwsze 13 mil. Interstate 280 to impuls łączący Ohio Turnpike z I-75 przez wschodni i centralny Toledo. Rowek Szklanego Miasta Weteranów jest częścią tej trasy, która była najdroższym projektem ODOT, jaki kiedykolwiek ukończono. Ten 400-metrowy (120 m) mostek ma pokryty szklanym pylonem, który świeci w nocy, dodając charakterystyczny element do linii skyline Toledo. Most Anthony'ego Wayne'a, mostek zawieszony o długości 3,215 m (980 m) przecinający Maumee, jest od ponad 80 lat staplem linii narciarskiej Toledo. Jest lokalnie znany jako "Most wysokiego szczebla".

Tranzyt masowy

Lokalna usługa autobusowa jest świadczona przez Regionalny Urząd ds. Tranzytu w Toledo; zwykle skrócony do TARTA. Toledo area Paratransit Services (Usługi paratransitowe w Toledo); Protokół TARPS jest używany dla osób niepełnosprawnych. Intercity bus service świadczy firma Greyhound Lines, której stacja znajduje się w Martin Luther King, Jr. Plaza, którą dzieli z Amtrak. Megabus zapewnia również codzienne podróże do Ann Arbor, Chicago, Cleveland, Detroit i Pittsburgh. Toledo ma różne taksówki w granicach miasta i inne, które otaczają metro.

Porty lotnicze

Port lotniczy Toledo Express, położony na przedmieściach Monclova i Swanton Townships, jest głównym portem lotniczym obsługującym miasto. Dodatkowo, Port Lotniczy Detroit Metropolitan Wayne County jest 45 mil na północ. Port lotniczy Toledo Executive Airport (dawniej Metcalf Field) jest portem lotniczym o zasięgu ogólnym na południowy wschód od Toledo w pobliżu węzła I-280 i Ohio SR 795. Port lotniczy Toledo Suburban jest kolejnym portem lotniczym w Lambertville, w MI na północ od granicy stanowej.

Drogi kolejowe w chwili obecnej

Amtrak, krajowy system kolei pasażerskich, świadczy usługi na rzecz Toledo i innych głównych miast w ramach Capitol Limited i Lake Shore Limited. Obie linie zatrzymują się na Martinie Luther King, Jr. Plaza, który został zbudowany jako Terminal Związku Centralnego przez Kolej Centralną w Nowym Jorku - wzdłuż szlaku wodnego poziomu - w 1950 r. Spośród siedmiu stacji Ohio obsługiwanych przez Amtrak, Toledo był najbardziej pracowitym w roku budżetowym 2011, wsiadając na pokład lub wyszkolając 66.413 pasażerów. Transport kolejowy towarów w Toledo jest obecnie obsługiwany przez Norfolk Southern Railway, CSX Transportation, Canadian National Railway, Ann Arbor Railway oraz Wheeling i Lake Erie Railway. Wszystkie z wyjątkiem Koła mają lokalne zaciski; Wheeling prowadzi działalność do Toledo ze wschodu poprzez prawa do przejazdu na Norfolk Southern, aby połączyć się z linią Ann Arbor i CN.

Koleje w przeszłości

Historycznie Toledo był głównym węzłem kolejowym, gdzie w Nowym Jorku (później w Penn Central), Baltimore i Ohio, Wabash Railway, Nickel Plate Road, Ann Arbor Railway, Toledo, Peoria and Western Railway, Pennsylvania Railway, Chesapeake i Ohio Railway/Pere Marquette Railway, Wheeling i Lake Erie przeniósł dużą ilość towarów do i z wielu sektorów Toledo, takich jak Libbey-Owens-Ford Glass i Willys-Overland (Jeep) Motors. Większość z nich korzystała z terminalu Central Union na Emerald Avenue. Kolej Ann Arbor korzystała ze swojej stacji na Cherry Street. Kolej Pensylwanii korzystała ze swojej stacji na Summit Street.

Interurbacja

Toledo miał system tramwajowy i międzymiastowe koleje łączące go z innymi pobliskimi miastami, ale już ich nie ma. Siedem firm międzymiejskich promieniowało z Toledo. Na początku lat 1930., trzy z siedmiu, Cincinnati i Lake Erie z Cincinnati, Columbus, Dayton i Springfield, Lake Shore Electric z Cleveland i Eastern Michigan Ry z Detroit, przeniosły dużą liczbę przewozów towarowych i pasażerskich między tymi silnie uprzemysłowionymi miastami. Wielki Kryzys i rosnąca konkurencja między miastami ze strony samochodów ciężarowych na nowo ulepszonych drogach Ohio spowodowały porzucenie wszystkich do 1938 r., a niektóre linie międzymiastowe znacznie wcześniej. Stacja międzymiastowa, na której wszystkie linie spotykały się i wymieniały pasażerów, była na N. Summit Street. Fracht był wymieniany na podwórku kolejowym z magazynem przy Lucas Street.

Opieka zdrowotna

ProMedica, pochodząca z Toledo, jest zintegrowaną organizacją opieki zdrowotnej założoną w 2009 r. Szybko się rozwinął i stał się 15. największym systemem opieki zdrowotnej o charakterze niezarobkowym w USA, z 2018 dochodami w wysokości 7 miliardów dolarów. Ma siedzibę na Madison Avenue w Downtown Toledo i utrzymuje 13 szpitali w Northwest Ohio i Southeast Michigan, w tym ProMedica Toledo Hospital, największy szpital opieki medycznej w okolicy.

Mercy Health - Centrum Medyczne St. Vincent, pierwszy szpital Toledo i część Mercy Health Partners, posiada najwyższą pozycję w leczeniu najbardziej zagrożonych matek i niemowląt, jest Centrum Urazów dla dzieci i dorosłych poziomu I i jest akredytowanym Centrum Bólu Klatki Piersiowej. Znajduje się w Dzielnicy Historycznej Wisły po północnej stronie miasta.

W Toledo jest również 18 lokalnych ośrodków zdrowia. Wśród przykładów można wymienić Centrum Zdrowia Społeczności Cordelia Martin, Centrum Zdrowia Społeczności Wschodniej Toledo oraz Centrum Sąsiedztwa przy Monroe Street.

Narzędzia

Woda

Oddział Uzdatniania Wody filtruje średnio 80 milionów galonów wody dziennie przez 500.000 osób w większym obszarze metropolitalnym Toledo. Dział Dystrybucji Wody obsługuje 136.000 liczników i 10.000 hydrantów pożarowych oraz utrzymuje ponad 1.100 mil (1.800 km) sieci wodociągowych.

Gwardia Narodowa dostarczająca wodę podczas wydarzenia 2014

W sierpniu 2014 r. dwie próbki z badania toksyny w zakładzie uzdatniania wody wykazały oznaki mikrocystis. Około 400 000 osób, w tym mieszkańcy Toledo i kilka okolicznych społeczności w Ohio i Michigan, zostało dotkniętych zanieczyszczeniem wody. Mieszkańcom kazano nie używać, pić, gotować ani nie gotować wody pitnej wieczorem 1 sierpnia 2014. Gwardia Narodowa Ohio dostarczała wodę i żywność mieszkańcom obszarów skażonych. Od 3 sierpnia 2014 roku nikt nie zgłosił zachorowań, a gubernator ogłosił stan wyjątkowy w trzech hrabstwach. Zakaz został zniesiony 4 sierpnia.

Toledo był w 1931 r. powiązany z Toledo w Hiszpanii, tworząc pierwsze bliźniacze relacje miejskie w Stanach Zjednoczonych.

siostrzane miasta Toledo to: